Kto dziś upomni się o pamięć?

sł. A. Czerwiec-Banek, muz. Siano, MJ

e              C               D                            e                     D
Kto dziś upomni się o pamięć miejsc, przez grady kul rozdartych,

e              C                  D                         e                    D
gdy krew i pot spłukały deszcze, popiół i kurz rozwiały wiatry.

e              C                   D                   e                     D
Kto dziś upomni się o pamięć synów i córek polskiej ziemi,

e               C                     D                     e                 D  e
gdy na ich kościach trawa rośnie i nikt nie płacze już za nimi.

e                C                    D
Z tamtej pożogi pól bitewnych,

e                    C                 D
Gdzie spłynął krwią niejeden kamień,

e                  C                D
drzewa świadkami były męki,

e                  C                 D
kto dziś upomni się o pamięć?

Kto dziś upomni się o pamięć miejsc, przez grady kul rozdartych,

gdy krew i pot spłukały deszcze, popiół i kurz rozwiały wiatry.

Kto dziś upomni się o pamięć synów i córek polskiej ziemi,

gdy na ich kościach trawa rośnie i nikt nie płacze już za nimi.

 

e             C              D

Może upomną się o pamięć kwiaty,

e             C           D
pożółkłe w ogniu walki,

e             C              D
ziemia co do snu ich tuliła,

e                      C              D
choć w niej nie było ciepła matki.

Kto dziś upomni się o pamięć miejsc, przez grady kul rozdartych,

gdy krew i pot spłukały deszcze, popiół i kurz rozwiały wiatry.
Kto dziś upomni się o pamięć synów i córek polskiej ziemi,

gdy na ich kościach trawa rośnie i nikt nie płacze już za nimi.

e           C              D
Może upomni się i pamięć krzyż


e              C                   D

z drewna śpiesznie wyciosany,

e                    C                     D
ptak co spłoszony pomknął niebem,

e              C                         D
gdy się rozległy pierwsze strzały.

Kto dziś upomni się o pamięć miejsc, przez grady kul rozdartych,

gdy krew i pot spłukały deszcze, popiół i kurz rozwiały wiatry.

Kto dziś upomni się o pamięć synów i córek polskiej ziemi,

gdy na ich kościach trawa rośnie i nikt nie płacze już za nimi.